سخت ترین شرایطی که می توانم درش قرار بگیرم این است که کسی که افسرده است را دلداری دهم. احساس می کنم دنده هایم شش ها و قلب و هر چیز دیگری در این محدوده است را تحت فشار قرار می دهد. من نمی توانم کسی را دلداری دهم . نمی توانم وقتی کسی جلوی من گریه اش می گیرد بغلش کنم و محکم فشارش دهم و حرف های امیدوار کننده بزنم.

تنها کاری که می توانم بکنم این است که قهر کنم. در اتاقم را ببندم و خودم را روی تخت بیندازم و به زور بخابم.